پاستا آلفردو، از روم تا جهانی شدن

آلفردو دی لیلو از سال 1892 شروع به کار در رستوران مادر خود کرد. حدود سال‌ 1908 پسر آلفردو، به نام آرماندو تازه متولد شده بود و همسر او بعد از زایمان به شدت بی‌اشتها و ضعیف شده بود. همین امر بااعث شد که آلفردو دست به خلاقیت بزند تا همسرش را مشتاق به خوردن غذا کند. در نهایت او از ترکیب فتوچینی تازه با پنیر پارمزان و کره به پاستایی رسید که اشتهای از دست رفته هسمرش را، برگرداند.

در سال 1914 آلفردو دی للیو رستوران خود را در شهر روم به نام ویا دلا اسکروفا (Via Della Scrofa) افتتاح کرد. شروع شهرت پاستا آلفردو از همان رستوران در روم شروع شد و کم کم از مرزهای ایتالیا فراتر رفت.

اگر نگاهی به رسپی‌اصلی پاستاهای کلاسیک ایتالیایی مانند پاستا کربونارا، پاستا عربیتا، یا کاچیو ا پپه بیاندازید اثری از کره در آن‌ها نمی‌بینید. درحالی که آلفردو دی للیو فراتر از همه دستور پخت‌ها دست به ترکیب فتوچینی با کره زد. فتوچینی تازه تهیه شده با تخم مرغ و چهار نوع آرد را پخته و پس از آبکش کردن با کره و پنیر داخل یک تابه مخلوط کرد و اینگونه پاستا آلفردو به منو غذاهای ایتالیایی اضافه شد.

بعد از جنگ جهانی دوم تعداد گردشگران روم به شدت کاهش پیدا کرده بود؛ تا دهه 20 میلادی که روم پر شد از گردشگران آمریکایی. در این دهه آوازه این غذا توسط توریست‌های آمریکایی در سراسر این کشور پخش شده بود و هنرمندان معروف زیادی را به این رستوران در روم می‌کشاند؛ داگلاس فیرینکس و مری پیکفورد از جمله این هنرمندان بودند که تاثیر زیادی در روند شهرت این غذا داشتند.

در سال 1920 داگلاس فیربنکس و مری پیکفورد، دو تا از بازیگران معروف هالیوود، برای ماه عسل به روم سفر کردند و بعد از خوردن فنوچینی آلفردو عاشق طعم این غذا شدند. شدت علاقه این زوج به این غذا و مبدع آن به قدری زیاد بود که در سفر بعدی خود در سال 1927، قاشق و چنگالی از طلا که روی آن نوشته شده بود ” به آلفردو، پادشاه نودل‌ها ژانویه 1927″ را به آلفردو هدیه دادند.

در سال 1927، یک رستوران‌دار و نویسنده آمریکایی به نام جورج رکتور به تعریف و تمجید از این غذای محبوب پرداخت ولی نام خاصی به آن نسبت نداد. سال‌ها بعد در سال 1966 یک کارخانه در پنسیلویا آمریکا شروع به تولید و تبلیغات محصول جدید خود یعنی فتوچینی خشک تهیه شده با تخم مرغ کرد. این محصول جدید شامل دستورالعمل سس مخصوص آلفردو بود. البته این شرکت آمریکایی خامه و پنیر سوئیسی را به ترکیبات اصلی سس آلفردو اضافه کرد.
از سوی دیگر رستوران‌های زنجیره‌ای Olive Garden شروع به سرو نسخه مخصوص پاستا آلفردو کردند. آن‌ها با اضافه کردن مرغ، میگو و سایر غذاهای دریایی و بدون استفاده از خامه و سیر، پاستا مرغ آلفردو و آلفردو غذاهای دریایی را به منو رستوران خود افزودند.

در سال 1950 آقای آلفردو شروع به عکاسی از مهمانان مشهور خود کرد. او تمام این عکس‌ها را قاب کرده و به دیوار رستوران خود زد. اگر به روم سفر کنید هنوز هم می‌توانید این عکس‌ها را روی دیوار رستوران پیدا کنید.

در سال 1943 آلفردو رستوران خود را به دو پیشخدمت خود به نام‌های اورلاندو و اوربانو فروخت. اما اسم رستوران به همان اسم آلفردو باقی ماند. آلفردو مجدد در سال 1950 رستورانی به نام آلفردو واقعی را به پسرش آرماندو هدیه داد. درحال حاضر هر دو رستوران آلفرو در شهر روم مشغول به فعالیت هستند.
درحال حاضر شعبه اول به نام All Scrofaاین رستوران توسط ماریو موتزتی اداره می‌شود، او هر سال در تاریخ 7 فوریه، روز ملی آلفردو، یک مهمانی بزرگ برگزار می‌کند و افراد شرکت کننده از طبقه‌های اجتماعی متفاوت در آن حضور دارند.